Hari-hari


Takde cerita hari ni, hari-hari rutin yg sama saya buat. Bgn pg kdg2 lps subuh tido balik. Kalo tak tido saya trs kemas umah. Dah kemas dalam umah, pegi sapu daun-daun kat laman umah plak. Masuk umah, mandi. Then dalam pukul 10 saya mengadap intenet sambil sarapan. Kalo terasa rajin nak masak, saya masak. Yang sebetulnya saya mmg tak pandai masak :p Mmg mak dah bising dah.

Aritu pegi pasar malam, jumpe dgn pakcik kantin sekolah dulu. Dia tanya dah abih blajo ker? Sudah saya kata. "Haaa..boleh la kawen". "Nak kawen tapi mak tak bg la pakcik..hehehe". "Dia masak pun tak reti!!". Adeh, kena sebijik ngan mak. Bukan saya tak reti masak, cuma tak terer jer. Tunggu la suatu masa nanti, pasti malatupsss..heh heh..

Khamis yg lps pegi kursus ukiran buah, ada jgk la xtvt dari saya takde buat apa. Ntah ape la jd kt buah tembikai tu. Abih saya kerjakan. "Ni bukan ukir ni cik adik oii, ni korek namanya", kena sound ngan pakcik yg tukang ajo tuh. Nasib ko la tembikai. Saya budak baru blajo =)

Semalam dah dapat surat pengesahan convocation. Lega rasa hati. Kwn2 lain sumer dah dapat, tinggal saya je tak dapat lagi. Lambat dapat sbb saya kena repeat paper.

"Dengan ini dimaklumkan bahawa Majlis Peperiksaan Universiti mengesahkan anda telah lulus peperiksaan akhir, memenuhi semua syarat pengijazahan dan layak dianugerahi Ijazah : SARJANA MUDA SAINS DENGAN PENDIDIKAN [KEPUJIAN]"

Pointer saya takde lah tinggi mana pun. Malu pun nak didedahkan. Teringat kata-kata sorang coursemate. "Biaqlah pointer aku rendah pun, janji gaji sama ja". Oh, entahlah..sesetengah orang memandang pointer. Kalo tinggi org tu pandai, kalo rendah tak berapa pandai. Saya mengaku sememangnya saya jadi pemalas bila masuk U. Tak tahu kenapa. Mungkin sbb kursus yang saya harapkan tak dapat saya ambil. Jadinya saya belajar semata-mata memenuhi syarat pengijazahan.

Benda dah lepas, biarlah. Sekarang kalau dah keje nanti saya seharusnya keje dgn ikhlas. Yer, saya mesti ikhlas. Kalau ikhlas rezeki berkat, insya allah.. Ok lah, saya kena ambil mak saya kat sekolah ni. Cau cin cau :)


6 comments:

WRA said...

sekarang ni majikan tak la pandang sangat pointer tu...first glance memang la, tapi lepas tu ditop-up dengan personaliti...so kalau kita pointer rendah pun, kalau personaliti bagus, dapat jugak...kalau rezeki tak kemana punya....
tajamkan soft skill tu la mcm interpersonal skill, analysis skill...musti ok punya lah....org sayang nak lepas lagi...

Anonymous said...

baik puan..
tima kasih puan..
ehehehe :)

Nieys Zahri said...

biasa yang pointer tinggi ni bila keluar sesuai sambung lagi belajar..jadi lecturer.. hehe.. :D

Anonymous said...

aha...certain2 org ske nk smbung master trs. Ada plak yg nk keje dlu. So ikut kesesuaian la :)

Yasz said...

dayah...dah nak grad ek!tahniah!rindula pulak kat usm tuh...hmm aku xnak komen pasal pointer rendah ker tinggi...nk komen pasal pakcik yg ckp ko dah bleh kawin dah tuh..haha...aku pelik, awatla, org kita ni, nak sama kan 'kesesuaian' utk kawin dengan jauh mana kita ni reti/hebat masak..tak terpikio ker, yg kawin tu memerlukan lebih komitmen dan tanggugjawab selain reti memasak. aku rase sbb ramai org duk pikir lagu tuh la, sbbnya kite tgk ramai org kita kawin kejap2. depa tak pikiaq panjang bila wat keputusan nk kawin....
sj ja ni, kasi pendapat.

p.s: aku reti jer tulis dlm b.melayu ni dayah! hehehe...

Anonymous said...

perghh...min memberi pendapat yg bernas. bravo! bravo..hehehe

ape2 pun ko kawen nt jmput tau.pasti aku tergezut klu ko kawen,hahha

btw, bgs bm ko ;)

Followers